Behoort dit leven thans aan het verleden, het is niet tevergeefs geweest - voor onze gemeente is het van groote beteekenis geweest voor de ontwikkeling der muziek en daarom zal zijn naam niet spoedig worden vergeten, en steeds met groote waardeering worden genoemd.
Heden, Donderdag, had de crematie plaats te Westerveld. Toen de baar alhier de woning werd uitgedragen, werd door de leden van het fanfare "Aurora", onder leiding van den heer B de Jong het Invocation (Gebed) van H. Fernaud ingezet en gespeeld. (Met welk nummer in 1920 het korps bij het concours te St Jacobi Parochie den 1sten prijs had verkregen). Hierna stelden de leden van het korps met omfloerd vaandel, met de leden van het strijkorkest ,,Apollo" zich aan de kant van den weg, waar tusschen de lijkauto de laatste tocht van hare eens zoo hooggeachte directeur werd aanvaard naar het crematorium
UIT DE PROVINCIE
IN MEMORIAM 1943
Meester Wijngaarden is overleden. Meester Gerhardus Wijngaarden uit De Westhoek. Op Maandag 15 dezer Is hij zacht ontslapen, op den gezegenden leeftijd van bijna 75 jaren. Hij is heengegaan van de zijnen - en hij is heengegaan van de velen in dorp en wijden omtrek, die hem kenden en achtten en waardeerden! Meester Wijngaarden was een geziene figuur - om zijn eenvoud zijn opgewekt heid, zijn hartelijkheid. En gewaardeerd was hij bovenal bij jong en hij oud, bij ieder die voor muziek voelde. Want een musicus was hij!
Wat is het lang geleden, dat hij als jonge onderwijzer in De Westhoek verscheen - een vreemde, een onbekende. Een halve eeuw is het welhaast geleden! En die onbekende en ,,ongekende" jongeman had muziek in zijn hoofd - en in zijn hart! Muziek was zijn gave, muziek was zijn ziel! Zijn initiatief vooral is het geweest, dat er korpsen verrezen te St. Jacob, St. Anna, Vrouwenparochie, Hallum, Marrum, Berlikum. Zijn adem was het die sluimerende geesten wekte; zijn bezieling, die leidde en won. Want een leider was hij ! Vol drang en vuur, vol kracht en ijver. vol talent en tact was hij de rechte man op de rechte plaats
Maar niet enkel leider was hij - hij was meer: de vriend en de kameraad van allen! Jong en joviaal! dat was en dat bleef meester Wijngaarden En eere hadden Aurora en Excelsior en Crescendo en al zijn korpsen - en eere had de leider; Eere In de muziekwereld, eere in de dorpsbevolking. "Ons korps" was de trots en de liefde in dorp bij dorp. Wie zouden het inniger schatten en voelen dan al die muzikanten zelve! Meester Wijngaarden was hun ,,man" en bleef hun man"! En hij is het gebleven, tot hij na lange jaren den dirigeerstok aan andere
hand overreikte. Apollo onze Apollo, ons orkest niet te vergeten - alweer zijn plan. Zijn opbouw en tot voor korten tijd zijn hand Nog vond hij tijd en kracht, aan vele jongeren les te geven op piano en orgel. De jeugd was ontwaakt en de onvermoeide was immers, bereid!
De Cultuur heeft hij gewekt, gediend, geleid -- bijzonderlijk in St. Jacob. Cultureele ontwikkeling weeft zich voort naar alle zijden in de volksgemeenschap. Het werk van meester Wijngaarden zal voortleven En zijn werk is zijn kroon!